We zijn allemaal experts, we zijn allemaal hobbyisten. We weten overal wel wat van en praten er graag over. In de kroeg, op social media, sommigen zelfs structureel in een blog. Om de omgeving te helpen, om onszelf in de spotlights te zetten, onze drang om kennis te delen is onstuitbaar. En ons schrijfgenot is een doel op zich dat soms, eens in het jaar of zo, zelfs zo sterk wordt dat we ons voornemen om er “wat meer mee te doen”. Juist, een boek.

Niet dat daar dan meteen wat van terecht komt, want in de meeste gevallen is het voornemen makkelijker gedaan dan de publicatie zelf, maar toch… Maf fenomeen is dat: hoe harder we roepen dat de online wereld de fysieke heeft overgenomen – althans waar het kennisuitwisseling betreft – des te groter lijkt dat verlangen naar de ultieme publicatievorm, het boek. Tenminste, zo is het mij vergaan.

“Verbeteren, aanvullen, schrappen, wijzigen ”

Aanvankelijk wilde ik “Na de deadline” in eigen beheer, als een e-book, uitgeven. Voorbeeld daarbij was Paul Bradshaw’s “Scraping for Journalists“. Bradshaw publiceerde de basis voor het boek een dik jaar geleden, maar verrast de lezers die het aangeschaft hebben sindsdien elke maand met een update. Zo moest dat gaan, dacht ik, net als in de journalistiek zelf: niet meer werken aan een eindproduct, maar gewoon altijd maar doorgaan met verbeteren, aanvullen, schrappen, wijzigen.

Erwin Blom dacht daar anders over. De man die mij leerde hoe het internet werkte, overtuigde me er in het tijdsbestek van twee dm’s en een biertje van dat er ook een “echt boek” moest komen. En o ja, als dat dan toch gebeurde, waarom dan niet bij Fast Moving Targets? Tja, ik was meteen verkocht natuurlijk. En eerlijk is eerlijk, dat kwam niet door de naam FMT, maar veel meer door het daaraan gekoppelde idee. Want Erwin had natuurlijk gelijk dat voor hele volksstammen het papieren boek nog altijd het ijkpunt voor kennisoverdracht is. “Zonde als je die doelgroep laat schieten.”

Maar tegelijk legde hij mij uit dat ik mijn idee van het blijven schaven aan het resultaat daarmee niet los hoefde te laten. En dus kwam hij met Het Plan: dit boek was geen eindproduct, maar wel de best mogelijke tussenstap in een proces van kennisvergaring en -verspreiding. Na publicatie zouden we echt los kunnen gaan met debatjes, interviews, uitzendingen, lezingen etc etc. Om na afloop van dat proces, na een maandje of zes, het resultaat daarvan te verwerken in een nieuwe versie Eigenlijk ongeveer zoals Bradshaw het ook had gedaan, alleen nog wat transparanter en nog meer open voor de kennis van buiten.

“Live on Stage”

Om al die redenen ben ik vandaag een gelukkig mens. FMT heeft mijn boek uitgegeven en morgenavond (dinsdagavond 1 oktober, vanaf 21 uur live via online FMT te volgen) wordt het “Live On Stage” gepresenteerd. Schrijfgenot is publiceergenot geworden.

Ik kan het iedereen aanraden 🙂

[Naschrift van FMT: dat boek is zowel digitaal als papier te koop. Hier! ]