Hoofdredacteuren, stylisten en journalisten van kranten en tijdschriften: het zijn invloedrijke mensen. Vanuit hun papieren product hebben ze jarenlang deze invloed uit kunnen oefenen. Nu de tijdschrift oplages onder druk staan proberen veel ‘print’ mensen hun plek online te vinden. Ik merk dat dagelijks: ik krijg veel verzoeken van (print)mensen om ze te helpen met het opzetten van een blog en de bijbehorende social media. En logisch: er komen in Nederland steeds meer bloggers bij die van hun blog kunnen leven.

Als printredacteuren schrijven dat die nieuwe lipstick een absolute must-have is, rennen lezers naar de winkel om het product aan te schaffen. Om dit goed in kaart te brengen moet er onderzoek gedaan worden. Een blogger als Miss Lipgloss schrijft over een lipstick en krijgt 160 reacties: ‘Die ga ik kopen!’
Op een persoonlijk blogbericht krijg je instant feedback, een van de grote voordelen van het online promoten van producten door een persoon. Naast instant feedback geeft het ook de mate van engagement meteen aan: en die is hoog bij veel bloggers.

Voorbeelden van print-to-digital
Slimme (hoofd)redacteuren omarmen de nieuwe media, want volgers krijgen ze snel en veel, kijk maar eens naar @ClaudiaStraatms en @HilmarMulder. Ik vermoed dat Hilmar’s account een betere doorklik ratio heeft dan Grazia, het blad waarvan ze hoofdredacteur is, maar dat moet ik nog hardmaken met cijfers. Of een Harriet Calo, voormalig hoofdredacteur van Marie Claire en Cosmopolitan, die net als designer Karl Lagerfeld met haar iPad tekeningen maakt en deze post op Instagram. Ze is nog maar net begonnen met haar blog Isn’t it divine en het wordt meteen enthousiast gedeeld door mensen waar ze jarenlang mee heeft gewerkt. Journalisten, stylisten en (hoofd)redacteuren met magazine of kranten ervaring hebben het voordeel dat ze al fans, kennis en een professioneel netwerk hebben. Hierdoor hebben ze een voorsprong op bloggers die from scratch moeten beginnen en geen opleiding gedaan hebben die bij het onderwerp past.

20131024-160029.jpg20131024-160035.jpg

Kun je nu nog starten met bloggen?
Bloggers die al een aantal jaar meegaan, hebben een grote online volgersgroep kunnen opbouwen. De 4 grote beauty bloggers van Nederland zijn samen goed voor zo’n 300.000 unieke bezoekers per DAG (beautygloss, beautyscene, beautylab, misslipgloss), waardoor je je kunt afvragen hoeveel plek er nog is voor bloggers die nu nog moeten beginnen. Aan de andere kant gaat het bij een blog naast het onderwerp (dat toch steeds meer niche moet zijn) vooral om de persoonlijkheid, en wie leuk doet, sociaal is en hard werkt aan een veel geziene online aanwezigheid maakt kans.

Botsing nieuwe en oude media
Er is soms ook sprake van een botsing tussen de print en de nieuwe digitale wereld. Zo was er een rel in België tussen een Elle columniste en Belgische fashion bloggers, waarbij de Elle columnist een fashion blogger met de grond gelijk maakte. De blogger kreeg bijval van haar fans en heel veel andere bloggers en toen kon de Elle columniste inpakken. Of een Martha Stewart die in een video-interview aanstipte dat bloggers geen opgeleide, ervaren redacteuren zijn en je ze er ook niet mee kunt vergelijken. Terwijl ze online zo ongeveer groot gemaakt is door diezelfde bloggers. Niet zo aardig van de ‘oude’ media die uithaalt naar de nieuwe. Bloggers kunnen net als printmensen opgeleide stylisten, journalisten en redacteuren zijn, dus vanwaar de venijnigheid? Er zijn fashion bloggers die alleen over zichzelf en hun eigen stijl posten, die geen modeopleiding gedaan hebben en bij de fashionshows slechts buiten staan om gefotografeerd te worden, maar dat is hun nieuwe, eigen gecreëerde baan of hobby en ze hebben er lezers voor op hun blog. Ze beweren nergens mode-expert te zijn. En dat geldt net zo goed voor de categorieën beauty, interieur en food.

Ik denk dat het een combinatie van onbegrip en jaloezie is.

Iedereen aan de blog
De mensen die mij dagelijks benaderen voor hulp met bloggen zijn niet alleen printmensen, het zijn ook marketeers en accountmanagers en winkeliers. Allemaal zien ze de noodzaak van het online profileren. Eindelijk, denk ik in veel van deze gevallen. Ik ben al 15 jaar een voorvechter van het online aanwezig zijn. Elk nieuwe persoon die je leert kennen check je eerst op het web, dus de eerste pagina met Google resultaten moeten de beste informatie over jou bieden. Met een eigen blog en goed gevulde social profielen heb je dat zelf in de hand. Het online profileren wordt steeds makkelijker dankzij de vele tools en apps, maar het opbouwen van een netwerk daarbij is nog net zo moeilijk als vroeger, het draait allemaal om aardig zijn, elkaar helpen en veel contact hebben. Dit alles vanuit je online social kanalen, dus ook als je verlegen bent hoeft netwerken geen probleem meer te zijn. Hoewel een event of een congres bezoeken nóg beter werkt voor je netwerk.
Ik vertel vaak aan printmensen dat ik dat het mooiste vind aan veel bloggers: dat iedereen met elkaar samenwerkt en elkaar helpt en zo kan groeien in traffic. Dat is anders dan printmensen gewend zijn, omdat ze nog het gevoel hebben te moeten concurreren met andere titels.

De twee werelden komen samen
Wanneer printmensen meer gaan samenwerken met bloggers en aandacht aan ze besteden in hun titels kan er een mooie wisselwerking ontstaan. Ook kunnen ze kennis delen over hun vakgebied en het professionele netwerk met ze delen. De invloedrijke onliners kunnen op hun beurt de printmensen een duwtje in de rug geven door ze te vermelden en hun online kennis met ze te delen. Dat gebeurt hier en daar al, maar zal de komende jaren toenemen. ALS beide partijen ervoor open staan natuurlijk.

Mutual beneficial relationship
Deze zomer schreef ik een blogpost over de mutual beneficial relationship tussen bloggers en magazines, naar aanleiding van een bezoek aan een bloggerscongres in Chicago. In de US zijn meer professionele bloggers dan in Nederland, dwz bloggers die van of via hun blog hun inkomen verdienen en ze worden veel gevraagd door bladen. De bloggers vonden het samenwerken ‘a gift and a curse’ want hoewel het mooi is om in een blad te staan, wordt er ook geacht dat bloggers overal gratis content voor leveren. Lastig wanneer je leeft van je blog. Hetzelfde gebeurt in Nederland, content creatie is duur, dus samenwerken met bloggers een uitkomst. Zo lang het platform of de site waaraan bloggers meewerken veel traffic heeft, aanzien en een hoge pagerank, is het slim om als blogger content te leveren. Maar zodra een blogger zelf al groot is gaat dat niet meer op. In zo’n geval zet je hem of haar op je cover, zie hierboven de Viva cover met Miss lipgloss.

Het lijkt er op dat de een heeft wat de ander niet heeft, maar het is duidelijk dat alles naar online verschuift. Hamvraag is hoe je die invloed goed in kaart brengt en kan meten. Daar zal mijn volgende blogpost voor Fastmoving over gaan: van Twitterratio’s tot Kloutscores en de tools die er zijn om invloed meetbaar te maken.