“Kun jij nog steeds rondkomen van het geld dat je in 2011 verdiende?” Beetje gekke vraag misschien, want het salaris dat je in 2011 verdiende is waarschijnlijk al opgegaan aan huur of hypotheek, boodschappen, vakanties en andere uitgaven. Misschien lukte het om wat te sparen, maar het is zeker niet genoeg om twee jaar later nog lekker van te kunnen leven. Toch is dat de realiteit van veel appontwikkelaars. De oplossing om een sustainable business te kunnen opbouwen is om regelmatig geld te vragen voor app-updates, zodat je ook in 2014 en 2015 verzekerd bent van inkomsten. Maar dat is soms moeilijker dan je denkt. Vandaag brak verontwaardiging uit, toen de – doorgaans erg geliefde – ontwikkelaar Tapbots het waagde om voor een update van Tweetbot opnieuw geld te vragen.

Voordat Apple met de App Store op de proppen kwam, was het voor appontwikkelaars heel gewoon om voor elke grote update geld te vragen. Tegenwoordig verdien je als appontwikkelaar eenmalig geld en moet je een product jarenlang blijven updaten en ondersteunen, zonder dat je er nog een cent aan verdient. Zelfs appontwikkelaars van extreem goed gewaardeerde apps zoals Tweetbot ontkomen niet aan kritiek: “Ik ga echt niet twee keer voor dezelfde app betalen!” en: “Beetje teleurstellend dat ze je een tweede keer laten betalen. Doe ik niet”.

spb mobile shellHoe ging het vroeger dan? Je kocht in augustus 2007 een willekeurige app voor je toenmalige telefoon, bijvoorbeeld Spb Mobile Shell 1.5 en betaalde er $29,95 voor. Alleen die prijs is voor hedendaagse appgebruikers al absurd hoog. Spb Mobile Shell was een populaire app, waarmee je zelf het Today-scherm op je Pocket PC kon inrichten. Tussentijdse 1.x updates waren gratis, maar je wist dat je bij de eerstvolgende grote update weer moest betalen. Zo ook bij Spb Mobile Shell. In een artikel uit maart 2008 lees ik:

“Het upgrade-aanbod van SPB softwarehouse lijkt me redelijk, zeker gezien de huidige dollarkoers. Bestaande gebruikers mogen voor $14,95 upgraden van versie 1.5 naar versie 2.0. Er rest mij derhalve niets anders te doen dan deze titel een 8,5 geven op een schaal van 1 t/m 10.”

Zo ging het met bijna alle apps uit die tijd: je betaalde $20 of $30 voor een doorsnee app zoals Spb Mobile Shell, oplopend tot soms wel $50 voor een écht heel goede en bijzondere app. Als er een grote update uitkwam mocht je voor een vriendenprijs met 50% korting upgraden.

Dat de App Store heeft geleid tot prijserosie en dat freemium tegenwoordig de norm is, weten we inmiddels wel. Maar het is interessant om te zien hoe het gaat met apps die gebruikers wél kunnen verleiden om ervoor te betalen. Toen Tweetbot (destijds €1,59) uitkwam werd het bejubeld door invloedrijke bloggers en gebruikers. De prijs van €1,59 vond iedereen heel redelijk. Versie 2.0 was gratis, maar toen Tweetbot voor iPad (€2,39) uitkwam moest er opnieuw betaald worden. En ja: daarover werd uiteraard geklaagd (“ik ga toch ook niet voor elke resolutie die ik op mijn computer gebruik opnieuw Office kopen?”). Maar uiteindelijk kochten de meeste fans de nieuwe app toch wel.

Onlangs moest je voor Tweetbot 3.0 opnieuw de portemonnee trekken: €2,69. Reactie: “Schandalig dat je nu gewoon een nieuwe versie moet kopen. Bye, bye, Tweetbot!” En ook: “Die gasten zijn niet helemaal goed daar bij Tweetbot! Blijf lekker bij het oude.”

Toch geloof ik in het betaalmodel van Tapbots, de makers van Tweetbot. Het bedrijfje met twee medewerkers probeert zich staande te houden in de appeconomie, zonder dat een grote investeerder er geld in pompt. Dit zijn kleine ondernemers, die gewoon hun huur en boodschappen moeten betalen en niet eeuwig kunnen teren op geld dat ze in 2011 hebben verdiend. Tweetbot is geen Angry Birds, waarbij je eindeloos kunt doorgaan met merchandise, in-app aankopen en gesponsorde partnerships. De iPad-app van Tweetbot nam een halfjaar in beslag om te ontwikkelen en het is terecht dat je er als gebruiker dan €2,39 voor betaalt. Een schijntje vergeleken met de prijzen van vroeger. Telkens wanneer Tapbots een grote update uitbrengt die de moeite waard is, zal ik ervoor blijven betalen.

Maar Tapbots deed ook drie dingen fout: ze luisterden teveel naar de gebruikerskritiek, ze zetten de oude versie terug in de App Store en ze stopten te weinig baanbrekende functies in de nieuwe app. In de perceptie van de gebruikers heeft versie 3.0 namelijk niets nieuws te bieden, alleen een iOS 7-uiterlijk. Dat is niet genoeg om opnieuw geld te kunnen vragen. Tapbots stopte er nog wel allerlei kleine verbeteringen in, zoals background-sync, integratie met de Reading List in Safari en snelle toegang tot je favoriete Twitterlijst. In versie 3.1 volgden nog wat aanvullende functies. Maar die ene killerfunctie, die je over de streep trekt om de nieuwe app meteen te willen kopen, ontbreekt.

Om tegemoet te komen aan de kritiek besloot Tapbots de oude versie 2.x terug te zetten in de App Store, naast de nieuwe versie. Dat hadden ze beter niet kunnen doen. De beoordelingen van versie 3.x gaan door het dak van enthousiasme: “Still the greatest Twitter client!”, “Outrageous!”, “Georgeous!”. Alleen maar 5-sterrenwaarderingen. Het zijn trouwe fans die graag opnieuw €2,69 betalen om de nieuwste versie te kunnen gebruiken. Tegelijk maakt versie 2.x een duikvlucht. In de Amerikaanse App Store stapelen de 1-sterwaarderingen elkaar op: “GREEDY DEVELOPERS!” en “Yeah right a**holes!” is wat gebruikers kwijt willen over de app, die ooit grossierde in topwaarderingen. Want je mag nog zoveel sympathie hebben onder gebruikers, één onnadenkende actie en je bent alle credits meteen weer kwijt.