Als verslaggever bij de KRO probeerde ik een hit te maken. Ik was lichtelijk gefrustreerd dat ik met mijn eigen band Eton Crop niet verder dan nummer 57 in de Top 100 was gekomen (een plek in het boek Het Hitdossier, dat wel) en wilde meer. In The Manual; How To Make A Number One Hit The Easy Way legde The KLF uit hoe dat volgens hen moest. Het ging super, we haalden het bijna. Maar de single ‘Summer In The City; You’re So Pretty’ liep vertraging op en kwam uit toen de herfst in viel. Jammer, helaas.

Met het boek Handboek Communities had ik later op ander vlak mijn bescheiden hit. Althans, zo heb ik de nummer 1 positie bij Management Boek uiteindelijk maar betiteld 😉 Ik kon precies beschrijven waarom het boek een hit was geworden dankzij zijn ‘uitgekiende content strategie’ en zijn ‘slimme inzet van de community’. Ik had een formule. Althans dat dacht ik. Maar helaas, toen ik die formule op andere terreinen probeerde toe te passen, was alles toch zo eenvoudig niet.

De neiging is groot als je succes hebt om te denken dat je snapt waarom. Dat je je truc dus wel kunt herhalen. Maar al is het zo dat er veel factoren zijn die je op orde moet hebben om de kans op succes te vergroten, uiteindelijk wemelt het van de externe factoren waar je geen grip op hebt die samen moeten komen om je hit te scoren.

Ik stond aan de wieg van pop platform 3voor12 van de VPRO. Ik kon daar prima het format van beschrijven. En snapte waarom het een succes was. Maar ik wist toen ook al dat je die formule niet zomaar op klassieke muziek kon loslaten. Dat je niet zomaar 4voor12 kon beginnen. Omdat de culturen verschilden, omdat je de juiste mensen nodig had die onderdeel van een subcultuur waren, etcetera.

Veel mensen met zakelijk succes hebben het over timing. Ik vind dat de factor geluk of toeval te weinig wordt benoemd. Want hoeveel ondernemers zijn er die meerdere opeenvolgende malen echt succesvol waren?

Het is met name daarom interessant om te zien hoe het de Correspondent zal vergaan bij zijn internationale activiteiten. De Engelstalige The Correspondent zal na een eerste onderzoek vanuit Amerika gaan worden uitgerold. Want ook van De Correspondent kun je precies beschrijven waarom het in deze politieke en media tijd een succes is geworden. Maar kun je die Nederlandse formule naar de Verenigde Staten verplaatsen?

Ik hoop het heel erg, want ik gun het Top Names Ernst-Jan Pfauthen Rob Wijnberg van harte! Op Nieman Lab worden drie redenen op een rij gezet waarom het kan werken en drie waarom niet:

VOOR

  • Mensen zijn nu bereid om te betalen voor kwaliteit.
  • Er is ruimte voor een collectief van goede schrijvers.
  • The Correspondent is onderscheidend met zijn belangrijke rol voor de lezer.

TEGEN
  • Het komt uit Nederland. Kan een voorbeeld uit een klein land werken in een groot land als de VS?
  • Het is te klein. Met enkele tientallen redacteuren kun je geen pot breken.
  • Het is te aanvullend. Voor nieuws hou je andere bronnen nodig. Dit is erbij.
Erwin Blom