Op het moment dat ik dit schrijf, heb ik Spotify op staan. Omdat het de beste uitvinding sinds gesneden witbrood is. Ik heb de beschikking over een bibliotheek die dagelijks met 10.000 nummers groeit. Ik heb geen behoefte aan fysiek product. Ik wil over muziek kunnen beschikken als ik daar zin in heb. Thuis en onderweg. Spotify levert me dat.
Ik betaal graag een tientje per maand om in hoge kwaliteit goede muziek te kunnen beluisteren. Via mijn computer, via mijn laptop, via mijn mobiel. En ik betaal ook een tientje voor mijn kinderen, omdat ik wil dat ze van muziek kunnen genieten en ook snappen dat muziek waarde vertegenwoordigt. Per jaar betaal ik 360 euro om met ons gezin muziek te kunnen beluisteren via Spotify. Daarnaast gaan we naar concerten, naar festivals etcetera. Een veelvoud van het Spotify bedrag gaat van onze rekening richting muziekindustrie.
Veel maar niet alles
Natuurlijk, er valt van alles over Spotify op te merken. Over de software (geen iPad versie BOEH!), maar ook over de collectie. Spotify heeft onwaarschijnlijk veel wel, maar ook van alles niet. De verzameling is niet compleet, maar komt wat mij betreft voldoende in de buurt om blij te zijn met de dienst.
Van labels en artiesten hoor je klagende geluiden. Ze vinden dat ze te weinig afgedragen krijgen van Spotify. Dan gaan ze uitrekenen dat hun muziek duizenden keren beluisterd is en dat ze daar een fooi voor hebben ontvangen. Dat vinden ze dan weinig omdat ze een play op Spotify vergelijken met het geld dat ze ontvangen als ze een cd verkopen. Als ze die bedragen tegenover elkaar zetten, hebben ze gelijk.
Deugt niet
Alleen de vergelijking deugt niet. Als ik een cd koop, heb ik hem de rest van mijn leven, maar als ik geen geld meer aan Spotify overmaak, heb ik niks meer. Om de andere kant van het spectrum te vertegenwoordigen zeg ik doorgaans dat Spotify met radio vergeleken moet worden. Hoeveel krijgt een artiest per luisteraar per keer dat een nummer op 3FM wordt uitgezonden? Ook weinig. En dat is kennelijk geen probleem. Maar, zeggen sommige mensen dan, op de radio schotelt een ander je muziek voor en kun je niet zelf kiezen. Oh, zeg ik dan. Maar een goed station schotelt de luisteraar voor wat ie wil. Dan hoeft ie niet te kiezen. Dat is dus NOG beter dan Spotify! Dan zou het bedrag per play per luisteraar op Spotify lager moeten zijn dan op de radio.
Ik zeg het omdat ik knorrig van de discussie word. Als Spotify zou moeten betalen wat sommige labels willen, zou ik moeten betalen wat ik er niet voor over heb. En zou er geen Spotify zijn, terwijl de dienst overduidelijk aan een behoefte voldoet.
200 labels
Dat laatste is wat me dwars zit aan het verhaal dat 200 labels Spotify verlaten vanwege te lage inkomsten. Eerlijk gezegd kunnen de labels me gestolen worden omdat ik hun muziek toch niet of nauwelijks luister. Maar zelfs als ik het wel goed zou vinden, zou hun actie hen geen goed doen. Want er zijn al favoriete bands van me die je op Spotify niet terugvindt, maar daar staat zoveel goeds tegenover (gemak, eenvoud, collectie) dat ik er niet over pieker om Spotify te verlaten en op zoek te gaan naar een andere dienst die die muziek wel biedt. Ik luister dan wel andere muziek. Dan gaan de inkomsten – hoe gering wellicht ook – maar naar een ander.
En zo is het ook met de muziek van die 200 labels. Ik snap dat ze meer geld willen. Wie niet? Maar ik vind dat ze naar een waarheid op zoek moeten die anders is dan de vergelijking met cd en elpee. En ik vind dat ze niet alleen aan de kant van de inkomsten moeten beginnen, maar ook aan de fans en liefhebbers moeten denken. Kennelijk houden we van een bibliotheek achtig model. Toegang tot alles voor een vaste prijs. Dit gezin geeft met gemak meer dan 1000 euro aan muziek per jaar uit. Als dat niet genoeg is …
Maar daarbuiten: als die 200 labels niet meer op Spotify willen, het is hun goed recht, maar ik zet wel wat anders op.
Goede muziek genoeg! Your loss!