Bart Brouwers is hoofdredacteur van Dichtbij.nl en schrijft op zijn blog Dode Bomen over ontwikkelingen in de media. Hij heeft zo zijn bedenkingen hij de combinatie tussen print en online, zoals het Nederlandse Layar die promoot. Zijn verhaal:

“Er zijn wel degelijk pogingen gedaan om print en online bij elkaar te brengen”

Over de soms moeizame verhouding tussen print en online: er zijn wel degelijk pogingen gedaan om beide werelden bij elkaar te brengen. En dan doel ik niet op een vast icoontje in de krant om lezers naar de website te lokken, of een button op de site om jezelf te abonneren op de krant. Nee, de afgelopen jaren zijn er enkele heuse crossovers tot stand gebracht. Voor Harry Potter-kenners: pogingen om Rita Skeeter‘s Daily Prophet tot leven te laten komen.

Ik kwam er op naar aanleiding van de uitnodiging voor een seminar bij Layar, naar eigen zeggen “wereldmarktleider in augmented reality en interactive print“. Layar zegt nu een manier gevonden te hebben om makkelijk print te combineren met digitaal, met toegevoegde waarde voor lezers en adverteerders.

“Prachtige applicaties, maar het grote geld kwam er maar niet mee binnen.”

Layar is de afgelopen jaren baanbrekend geweest in de ontwikkeling van apps die waarde toevoegen aan de bestaande realiteit. Meest simpele uitvoering daarvan: kijkend door mijn smartphone-oog (de camera-functie) zie ik niet alleen de werkelijke wereld, maar ook een virtuele toevoeging naar keuze: de aanwezigheid van pin-automaten, de situatie 100 jaar geleden, rondwandelende twitteraars, etc. Prachtige applicaties, maar het grote geld kwam er maar niet mee binnen.

Mede omdat Layar nu extra werk wil maken van de bijbehorende verdienmodellen, wordt de positie van het merk als verbindende factor tussen print en online nu vol in de strijd gegooid. Dat moet er dan zo ongeveer uit zien:

Maar hoe vooroplopend Layar ook was (is?), met deze toepassing bekruipt me toch een hoog oh-ja-gevoel. Kwam Sp!ts een jaar of 2 geleden niet al met iets soortgelijks? En meer recent bracht het Eindhovens Dagblad het ook al als het ei van Columbus.

Met de Layar-app heb ik nog niet gespeeld, maar die van Sp!ts en ED heb ik beide gedownload en een paar keer gebruikt. Technisch gezien was het allemaal dik in orde. Op een enkele hapering na kreeg ik keurig de beloofde extra informatie: een filmpje of een website. En toch ontbrak vervolgens bij mij de behoefte om mijn krant ooit nog eens “tot leven te laten komen”. Nou kan ik me voorstellen dat Layar tot veel meer in staat zal zijn dan Sp!ts en ED, maar het principe blijft hetzelfde natuurlijk. En even tegen-natuurlijk. Als ik behoefte heb aan méér dan een krant, dan ga ik die krant toch überhaupt niet lezen?

“In de echte wereld ligt het anders”

Hoe logisch de Daily Prophet in de film ook lijkt, in de echte wereld ligt het toch een slagje anders. Ofwel: ik zie nog maar weinig mensen met hun smartphone boven krant of tijdschrift hangen en ik vraag me af of dat met Layars technieken anders wordt.