‘Working with Giants’ ging over de verschillende manieren van samenwerking tussen multinationals en start-ups (partnering, participatie, overname etc). Het panel bestond uit mensen van Walmart, Daimler en DoD (Department of Defense, wat natuurlijk gewoon Department of War zou moeten heten – ik mis bij ons het Ministerie van Oorlog ook nog wel). Ik trippel lichtjes over de discussie heen want – zinnig als het was – het was ook wel vrij vanzelfsprekend. Ik claim het onderwerp goed te kennen, ik heb er littekens van op de ziel. Ik weet dus niet of ik er 100% open-minded bij zat. Maar de discussie was zinnig. Mijn beleving is dat mentaliteit ongelooflijk belangrijk is voor het welslagen, mentaliteit bij de reus; en bij de kabouter. Dat vergt nogal wat. Ik heb bijvoorbeeld meegemaakt dat de chef van de ingelijfde kabouter vooral liep te kankeren op het gedrag van het moederschip, van de reus. Dat heeft nogal veel impact. Over dat soort dingen ging het ook.
Wat ook besproken werd, was dat kleine bedrijven veel kunnen hebben aan de grote, aan de zwaartekracht daarvan. Dat de reus de kabouters niet alleen kan verpletteren, maar ook enorme zwiepen kan geven. En zo is het. Een voorbeeld dat besproken werd draaide om vertrouwen. Men vertrouwt kleine bedrijven niet zo snel, en grote meestal wel, vanwege track record en zo. Terecht of niet. Daar zit dus meerwaarde voor de kabouter. Dit boeide me extra omdat ik laatstelijk wat gelezen heb over de economische betekenis van vertrouwen – die is gigantisch, en helpt of hindert economieën enorm.
Michiel Buitelaar