Hoewel het internet al decennialang bestaat, beginnen we het nú pas op revolutionaire manier toe te passen. Dus wordt ook nú pas duidelijk hoe diepgaand het onze communicatie verandert. Neem boegbeeld van innovatie Twitter. Daarmee kunnen zowel journalisten als bakkers op de hoek hun verhaal vertellen, informatie overdragen, uitleggen en duiden. Alexander Pleijter, lector journalistiek en innovatie en hoofdredacteur van De Nieuwe Reporter gaat in Top Names met Erwin Blom in gesprek over de matige mate waarin de journalistiek van nu haar kansen grijpt.

“Ik vind het onbegrijpelijk dat er journalisten zijn die niet twitteren”

Pleijter heeft dubbele gevoelens over de stand van innovatie in onze journalistiek: “Soms zie ik mooie initiatieven voorbij komen, maar op andere momenten krijg ik tranen in m’n ogen als ik zie welke dramatische producten er tegenwoordig nog geproduceerd worden.”

Dat valt te verklaren. Want hoofdredacteuren van menig nieuwsorganisatie verplichten hun journalisten nog stééds niet om te twitteren. Pleijter snapt dat niet: “Als journalist moet je altijd de middelen gebruiken waarmee je het beste je verhaal kunt vertellen. Twitter hoort daar gewoon bij. Maar je hoort nergens ‘Jullie moeten allemaal twitteren, zodat we ons publiek ook via dát kanaal kunnen bedienen.’”

“Livebloggen zou onderdeel van elke opleiding journalistiek moeten zijn”

Ook het curriculum van de huidige opleidingen journalistiek biedt weinig hoop. Het eerste dat verse studenten er leren is hoe ze van een persbericht een nieuwsbericht moeten maken. Volgers Pleijter een armoedige vorm van journalistiek: “Het is een kunstje dat je moet kunnen, maar door die focus op oude journalistieke vertelvormen wordt alle creativiteit uit de studenten geramd.”

Zo zijn ze, ondanks dat ze hun media zelf voortdurend online consumeren, trots als ze bij de Volkskrant stage mogen lopen. Want zowel vanuit thuis als vanuit school krijgen ze mee dat als je iets wilt bereiken, je dáár binnen moet zien te komen. Terwijl live-verslaggeving buiten de traditionele muren de wereld op haar kop zet.

“Online media hebben nog geen aanzien”

Online media missen dat aanzien nog, terwijl daar wel degelijk het brood van de toekomst ligt. Pleijter ziet potentie in nieuwsinitiatieven met een Spotify-model: “In mijn fysieke krant staan veel artikelen waar ik geen belangstelling voor heb. Qua sport ben ik bijvoorbeeld alleen geïnteresseerd in artikelen over fietsen. Dus ruil ik de berichten over tennis liever in voor een fietsartikel van de NRC, of van Het Parool. Ik wil dus zélf mijn artikelenpakket kunnen samenstellen uit verschillende kranten en tijdschriften.”

Wat Pleijter zijn studenten als advies geeft? Om zoveel mogelijk zelf te doen: “Ik vertel ze dat ze niet alleen op school het programma moeten volgen, maar daarbuiten vooral hun eigen interesses moeten ontwikkelen. Door te twitteren, een blog bij te houden en zo een creatief portfolio op te bouwen dat laat zien waar ze écht goed in zijn, waarmee ze zich van anderen kunnen onderscheiden. Vaste banen bij de Volkskrant liggen namelijk niet voor het oprapen.”

(Een verslag van @ankehans)

Bekijk boven de samenvatting van vijf minuten (door Thierry van Remortel) en onder de complete aflevering.