Bart Veldhuizen is community manager bij Shapeways. Shapeways werd vier jaar geleden gestart als onderdeel van Philips en is nu uitgegroeid tot een grote internationale community rondom 3D-printen. Hoewel de techniek ervoor al 18 jaar bestaat werd het tot voorkort alleen door ontwerpers ingezet als rapid prototyping-methode, om te zien of een ontwerp goed van de band zou rollen. Nu is de kwaliteit echter goed genoeg om consumenten er hun eigen producten mee te laten maken. Dat faciliteert Shapeways. Veldhuizen is te gast in Top Names en praat met Erwin Blom en Roeland Stekelenburg over de mogelijkheden en beperkingen van 3D-printen.

Hoe gaat het in z’n werk?
Klanten maken op hun computer een model van het product dat ze willen laten maken, bijvoorbeeld met Google SketchUp. Het product moet afhankelijk van het te gebruiken materiaal voldoen aan een aantal basisvoorwaarden, maar in principe kan er gebruik gemaakt worden van plastic, staal, zilver, glas en nylon. Het product wordt laagje voor laagje opgebouwd: laagjes poeder van een tiende millimeter dik, afgewisseld met laserstralen of lijm die dwarsdoorsneden in dat poeder veroorzaken. Tien uur printen resulteert al in een normaal fysiek object.

Mogelijkheden
Wat doen 100.000 leden – uiteenlopend van techneuten tot productontwerpers en kunstenaars– precies op Shapeways? Veldhuizen vertelt dat de eerste helft van de gebruikers producten voor zichzelf maakt: “De gekste dingen: juwelen, accessoires, iPhone-hoesjes, robotjes, raketten, speelgoed, of zelfs een onderdeel voor een Bugaboo.” Ze vinden het leuk om hun eigen, gepersonaliseerde objecten in verschillende maten te maken, en de prijs is aanvaardbaar.

In de prijs liggen zowel het grote voordeel als het disruptieve vermogen van 3D-printen: er is geen mal voor nodig dus prijstechnisch maakt het niet uit of je een product in een oplage van één of duizenden print.

De andere helft van de gebruikers koopt producten die ze aangeboden zien staan op galleries binnen Shapeways. Dat zijn pagina’s die leden kunnen aanmaken en in kunnen zetten als marktplaats. Met zo’n 30.000 verkochte objecten per maand zijn er inmiddels zelfs mensen die hun brood verdienen met handel via Shapeways.

Beperking
De grootste beperking voor de huidige 3D-printpraktijk ligt niet in geld, niet in materialen en ook niet in de techniek, want: “Binnen nu en 15 jaar is het absoluut mogelijk om een laptop of telefoon te printen.” Maar het probleem ligt erin dat mensen skills moeten ontwikkelen om met 3D-software te kunnen werken. De vraag hoe hij als productontwerper iets kan maken waar buiten kunstenaars en ontwerpers ook leken goed mee overweg kunnen, blijft Veldhuizen bezighouden. Maar over waar de kracht van 3D-printen ligt is hij kristalhelder: “Dat mensen macht krijgen over hun eigen objecten.”