Erwin Blom Joost Heijthuijsen is de drijvende kracht achter het Incubate festival (kijk hier naar de uitzending van Top Names waarin hij te gast was). Maar bovenal is hij muziekliefhebber met een fascinatie voor de uithoeken van het internet. Lees zijn mooie verhaal hoe hem dat tot het Cairo Liberation Front bracht. Internet op zijn best!
Op Facebook benadert Abosahar YourDj me. Hij woont in het Egyptische El Minya. Eerst snap ik zijn vraag niet. Denk dat hij denkt dat zijn naam verkeerd om op Facebook staat, want de Arabische Facebook geeft namen vanuit ons perspectief achterstevoren weer. Dat blijkt niet te kloppen, maar wat Abosahar wel wil wordt me niet duidelijk. Hij vraagt me op Skype toe te voegen en opeens komt een Egyptische artiest bij mijn leven binnen. Hij vraagt me of ik ook DJ ben, ik bevestig, vraagt of ik ook speakers heb, ik draai mijn camera naar mijn speakers, hij laat vol trots zijn grote speaker zien en vraagt zich af hoe ik met mijn kleine speakers een zaal kan vullen. Als ik hem vertel dat bij ons de zaal hele grote speakers heeft dan vraagt hij of ik de zalen wel vertrouw, want hij is professional. En als professional neem je je eigen speakers mee. Een DJ is in Egypte iemand die zelf muziek maakt, zingt en zelf voor de geluidsinstallatie zorgt.
Ik heb een fascinatie voor de uithoeken van het internet. Jaarlijks maak ik een Top 40 lijst met de meest slechte videoclips. Deze zomer deed ik voor de Engelse muzieksite The Quietus verslag over Marokko en raakte ik verslaafd aan Arabische keyboardspelers. Quietus-hoofdredacteur John Doran van muzieksite The Quietus vertelde me erna over een filmpje van Islam Chipsy, een keyboardspeler uit de sloppenwijken van Cairo. Hij slaat ongelofelijk cool met zijn vuisten op het keyboard en speelt een soort combinatie van Aphex Twin en prog-rock in een Arabische remix speelt. Zijn filmpjes waren maar 100 keer bekeken.
Dit soort muziek had ik nog nooit eerder gehoord. Ik raakte benieuwd naar de scene waar Islam Chipsy vandaan komt en merkte al snel waarom ik nog nooit van de muziek gehoord hebt. De hele scene ontstond in de sloppenwijken van Cairo, spreekt bijna alleen Arabisch en opereert buiten bestaande media om. Er zijn geen radiostations, tv-stations, platenmaatschappijen. Kortom: er is geen enkele muziekindustrie en de muzikanten doen dingen die geen enkele Westerse artiest zou doen. DJ Figo is een van de meest bekende musici in de scene. Hij kent geen Engels maar leerde zichzelf produceren door op YouTube naar gebruiksaanwijzingen van het goedkope muziekproductieprogramma Fruityloops te kijken. Zijn eigen site staat, als hij al in de lucht is, vol met downloads van Arabische muziek, Westerse hiphop en voetbalwedstrijden. Binnen Electro Cha3bi wordt alle muziek met elkaar gedeeld. Via Mediafire en Dropbox delen muzikanten alles. Daardoor kan het genre zich zo snel ontwikkelen. En copyright? Elke producer roept zijn naam over zijn track.
Vanuit mijn Marokko-ervaring leerde ik dat je niet zomaar met Arabische mensen in contact komt. In Caïro wonen twintig miljoen mensen, dus ik moest een list verzinnen om meer te weten te komen.
Mijn vriend Yannick wilde al langer DJ-en en een eigen dance-avond beginnen en is altijd enthousiast over nieuwe muziek. Ik vroeg hem om samen te werken. Hij had net een nieuwe laptop gekocht, leerde het DJ-programma Traktor en we gingen samen aan de slag. De namen van de electro cha3bi-tracks waren in het Arabisch. Om wegwijs te raken in die vermicelli-brei gaven we ze nieuwe namen als “drie bier” en sorteerden we de tracks. Uren draaiden we de muziek, om er zo aan te wennen. En om zo te kunnen weten wat we goed en slecht vonden.
Ongeveer tegelijkertijd vroeg Wouter van het Kindergarten festival of ik misschien wilde dj-en. Ik zei dat ik net met een nieuw project bezig was, hij boekte ons als headliner van een podium en toen moesten we opeens met een naam komen. Onze eerste nam was Nobody Beats The Durum, een tongue in cheek verwijzing naar een andere dj-collectief. Ik maakte snel wat artwork met Paintbrush, we startten een Facebook, Tumblr en Twitter en we waren los. Nou ja, los. In totaal hadden we nog maar 20 minuten bruikbare muziek. En we moesten 45 minuten draaien. We twijfelden nog of we nummers uit andere genres tussendoor moesten draaien, maar besloten toch van onze eigen kracht uit te gaan en harder te zoeken. Gelukkig gebeurt er nu ontzettend veel binnen de scene, en rond kerst kwam het ene na het andere nummer uit.
Toen Nobody Beats The Drum lucht kreeg van onze knipoog-naam vroegen ze ons de naam te veranderen. En eigenlijk waren daar wel blij mee. We waren nog enthousiaster geworden van electro cha3bi, Durum komt niet uit Egypte en we kregen nog meer door dat de muziek nauw met revolutie verbonden was. Als knipoog naar een van mijn favoriete groepen ooit: Kopyright Liberation Front schreven wij onze naam ook verkeerd en noemden we ons Cairo Liberation Front.
Inmiddels begonnen Yannick een eigen mixtape voor te bereiden. En voor het optreden op Kindergarten hadden we eigenlijk maar een doel: consessieloos de zaal leegspelen. Elke fan is meegenomen. Tot onze verbazing bleef een groot gedeelte van de bezoekers nog redelijk lang staan. En werden we na ons optreden aan de mouw getrokken door alle headliners van het festival, die wilden weten wat voor rare muziek we draaien. Want ze hadden nog nooit zoiets gehoord.
Vrij snel na Kindergarten hadden we onze mixtape klaar. Waar Electro Cha3bi nummers vaak zes minuten duren, maakten wij er een snelle mix van. We zetten hem op Soundcloud en de blog Generation Bass wilde hem wel publiceren. Dezelfde dag nog kreeg ik een friendship request op Facebook van Copyflex, een Deense dj. Hij was zelfs al naar Egypte geweest. Toevallig kreeg het STRP-festival ook lucht van onze muziek. Dus we nodigden Copyflex en nog een paar andere vrienden uit om samen te draaien. Op 2 maart hosten we er onze eigen zaal: Cairo Liberation Front Presents Sonic Arabic Revolution.
We dachten dat alles lekker ging, maar toen viel alles een beetje stil. We verstuurden persberichten dat we de eerste Electro Cha3bi mixtape ooit hadden uitgebracht. We mailden mensen. Maar niemand reageerde. Westerse blogs wilden onze mixtape niet publiceren, omdat de tracklist onvolledig is en dat niet netjes is naar Egyptenaren. En als we dan Egyptenaren vragen of ze ons willen helpen zeggen ze: waarom zou je dat doen? Zo zaten we in een spagaat.
Ja, ik kreeg op Facebook vriendschapsverzoeken van Egyptenaren die vroegen of we onze mixtape in lagere kwaliteit wilden publiceren. Want de modems zijn daar te traag. Langzaam kregen we door dat onze muziek daar nu redelijk wordt opgepakt. De manager van onze favoriete Egyptische artiesten voegde me toe op Facebook. En Abosahar maakte remixen van het gabbernummer Poing en de dance-kneiter van TNGHT.
Grote veranderingen gebeuren vaak aan de rand. Dieter van de wereldmuziekblog Mixedworldmusic.com schreef een blogpost over ons, nadat ik er bij een collega van hem over bleef zeuren. Naar aanleiding daarvan belde NRC, voor een kort interview. Ik tipte dat het ook interessant kon zijn voor Next, en van daaruit ging het balletje een beetje rollen. Want als media aandacht aan je besteden, dan volgt de rest. Omroep Brabant nam het over, Brabants Dagblad gaat nog bellen en Petra Stienen schonk aandacht aan ons bij Opium, op tv.
Die media zijn voor ons een middel, geen doel. We begonnen omdat we het geluid van de revolutie bekender willen maken. En het is een tof signaal naar Egyptenaren dat traditionele media in Nederland aandacht schenken aan de cultuur die in hun eigen land door traditionele media doodgezwegen wordt. Via Facebook kregen we contact met Neil van der Linden, die toevallig vorige week bij onze Egyptische helden was en toevallig NRC las. Hij koppelde ons weer aan mensen in Egypte, en zo bouwen we langzaam aan een scene. Dat gaat heel makkelijk: je voegt elkaar op Facebook toe, chat wat, en deelt informatie met elkaar.
De kans is groot dat we naar Egypte gaan om te draaien, de kans is groot dat we nog een paar andere optredens in Nederland en België krijgen. Maar we weten dat er geen vast pad voor deze muziek is. Dat maakt het voor ons net interessant. Onze aandacht gaat er nu vooral naar uit om toffe muziek met toffe mensen te delen, en zo langzaam aan iets te bouwen. Komende week komt onze volgende mixtape uit. De rest zien we wel.
